Organizacje pozarządowe, mimo że z istoty swojej nie są nastawione na zysk, a ich działalność pożytku publicznego co do zasady nie stanowi działalności gospodarczej w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 6 marca 2018 r. – Prawo przedsiębiorców, mogą podlegać w związku z tą działalnością obowiązkowi podatkowemu w zakresie podatku od towarów i usług. Dotyczy to w szczególności rozliczania VAT z tytułu transakcji transgranicznych. Związane z tym obowiązki mogą być dla organizacji pozarządowych szczególnie uciążliwe z uwagi na często właśnie ich nieprofesjonalny, wolontariacki charakter. Pojawia się też w tym kontekście fundamentalne pytanie, w jakim stopniu te organizacje – wobec wspomnianego nienastawiania na zysk – mogą (powinny?) podlegać pewnemu preferencyjnemu traktowaniu względem „zwykłych” nastawionych na zysk podmiotów, a w jakim stopniu – wobec konieczności m.in. zapewnienia równej konkurencji na rynku (oraz przestrzegania takich zasad podatkowych, jak m.in. zdolność płatnicza, powszechność opodatkowania czy
równość) – nie powinno to mieć miejsca. Wybrane zagadnienia problemowe dotyczące prowadzenia działalności pożytku publicznego przez organizacje pozarządowe w kontekście rozliczeń VAT, stanowiące przedmiot analizy w niniejszym i wcześniejszym artykule, mają stanowić przyczynek do dalszej dyskusji o specyfice i uregulowaniu działalności pożytku publicznego w polskim systemie prawa, w tym w szczególności w kontekście prawnopodatkowym.
Autorką artykułu jest dr Maria Supera-Markowska
Zapoznaj się z publikacją (publikacja dostępna w jęz. polskim po pobraniu pliku pdf)
